Frixie
ond twee uur wordt ze wakker, in haar kamer is het warm
Haar spieren zijn wat stijf, want ze lag lang op die arm
Haar hoofd zit vol met watten. Ze is duf, heeft het benauwd
Zet het raam een stukje open en ze rilt, vindt het plots koud
In de gang ziet ze de asbak. De koelkast staat nog op een kier
En ze kokhalst bij het vinden van een glas met verschraald bier
Haar nachtpon laat ze vallen en ze stapt onder de douche
Door het kletterende water wordt ze wakker uit haar roes
Gezelligheid kent geen tijd. In het weekend zeker niet
Sinds ze helemaal alleen woont, is er niemand die’t verbied
Daardoor gaat de zondag sneller, duurt die dag wat minder lang
Als de stilste van de week, was hij nooit bij haar in zwang
Ze heeft de pest aan zondag, want die dag is haar te stil
Zeker na de zaterdag vindt zij hem koud en kil
Wachten op de maandag, straks nog even naar de kerk
Dan vanavond vroeg het bed in. Morgen moet ze weer aan’t werk.
22/4/84
© Bert van Elk
Een nummer voor Frixie dat Gary nog wel van muziek heeft voorzien, maar dat nooit meer is gespeeld, omdat de band ophield te bestaan. Het geeft het gevoel weer dat je hebt na een avond flink doorzakken en bij het wakker worden ‘s morgens de restanten van gisteravond aantreft.