(Frixie)
Elke vrijdagavond is het weer hetzelfde lied
De jeugd verzamelt in het café en geniet
na vijf dagen school of een hele week hard werken
van bier en sterke drank, maar laat vooral niet merken
Dat ze zich vervelen, want sinds de tiende keer
Zien ze in dezelfde kroeg geen nieuwe mensen meer.
Oh verveling, hier is geen reet te doen
Een praatje hier, een praatje daar en hier en daar een zoen
Steeds maar weer diezelfde tent, want iedereen die weet er
Terug naar onze ouwe stek bij gebrek aan beter.
Ze hangen aan de bar en staren naar elkaar
En vragen nauwelijks geroerd: ‘Zeg, ken jij haar?’
Met dreunende muziek en kletterende glazen
proberen zij elkaar nieuw leven in te blazen.
© Bert van Elk
Toelichting:
Wederom een tekst voor Frixie. In dit geval gaat het over het populaire café Arie Thuis in Woerden. In de periode dat ik er kwam, ontmoette je al;tijd dezelfde mensen, die altijd met dezelfde mensen praatten, het zelde dachten, deden en dronken. Kortom het was strontvervelend.