In de periode 1977 – 1981 was woonark What’s Next van de toenmalige onderwijzer Martin Hamilton een broeinest van creativiteit in Woerden. ‘s Avonds en in het weekeinde kwam daar een grote groep vrienden samen die allemaal met muziek en theater bezig waren. Martin schreef teksten, boeken en acteerde. Arno gaf muziekles op scholen en aan privéklanten en trad op met bands. Ik schreef voor de krant, fotografeerde en drumde en zo had iedereen zijn creatieve bezigheden.
Cabaret en kindertheater
Zo ontstonden op een moment cabaretgroep Ozologies, Kindertheater Oplawaai en werden er in de huiskamer regelmatig opnamesessies gehouden. Steeds deden er weer anderen mee met de opnamen en de kwaliteit wisselde in elk geval wel. Muzikanten uit die tijd waren onder andere Arno Laro (toetsen), Rob Catlender (toetsen), Louky Franken (zang), Pieter Pieters (gitaar en bas) en ik (drums). De teksten van de nummers waren afkomstig van Martin en de muziek van Arno. In 1977 of 1978 schreven zij samen een nummer en stuurden het in voor het nationaal songfestival. De Woerdense zangeres Sigrid Secherling zong de demo in.
Destijds vonden we het geweldig wat we deden. Nu luister ik met gemengde gevoelens naar de opnamen van destijds. De goede herinneringen aan die tijd winnen het van de schaamte…
De Wurlitzer Polka, opgenomen op een zaterdagmiddag, met Martin op het trapharmonium, Arno op elektrische piano en ik op de drums…
Songfestivalnummer ‘Leven kon zo avontuurlijk zijn’ van Martin en Arno met Sigrid Secherling.
Een nummer van Martin en Arno: ‘Looking out of the window’. Drie keer raden waarom het nooit iets is geworden….
‘Love has gone’ werd opgenomen tijdens dezelfde sessie als het songfestivalnummer.