(Frixie)
Toen hij jong was, nog naar school ging,
zat hij vol met idealen
Dacht dat hij steeds maar
dat hij zelf zijn hele leven kon bepalen
Hij werd militair of meester. Deed het zelf op eigen kracht
Zou het stukken verder brengen, dan men ooit maar had verwacht
Toen hij jong was net van school kwam,
wou hij een café beginnen
Met wat vrienden, geld en wilskracht de problemen overwinnen
Want hij werd nooit als de anderen,
niet zo burgerlijk maar vrij
Wat de maatschappij ook eiste, wat gebeurt bepaalde hij
Meester is hij nooit geworden, net zomin als militair
Het café is nooit geopend, want de bank vond het precair
Hij koos voor een veilig baantje: werd verzekeringsagent
met een hele hoge bonus, zijn directie is content
En nu is hij tien jaar verder, heeft een huis en een vriendin
Ook een baby en een auto. ‘t Is een ideaal gezin
Van zijn dromen is niets over. Degelijk en waardevast
In een keurslijf ingeregen, is hij keurig ingepast.
12/2/84
© Bert van Elk
Toelichting:
Een nummer voor Frixie dat Gary nog wel van muziek heeft voorzien, maar dat nooit meer is gespeeld, omdat de band ophield te bestaan. Het is geënt op de situatie van zowel Gary als ik. Langzaam maar zeker verloren we onze wilde haren en werden in het keurige keurslijf van de maatschappij gedrukt.