(Frixie, tekst ongebruikt)
Heus, ik kan het niet geloven, maar je bent het echt Christien.
Ja, de tijden zijn gevlogen. ‘k Heb je voor het laatst gezien
Op het feestje van je vriendje, maar vertel eens is het waar
Dat je niet meer samenwoont? Jullie zijn dus uit elkaar?
Echt, je hoeft mij niet te zeggen dat zo’n klap aankomen kan.
‘t Heeft je best wel veel gedaan. ‘k Zie de sporen er nog van.
Verder ben je niets veranderd: nog altijd ‘t spontane kind
Dat je vastpakt, boeit en knuffelt. Overal bescherming vindt.
Zag, hoe is het met je studie? Doe je nog altijd P.A.
‘k Ben gestopt een maand geleden, dus ik doe het je niet na.
Chris, ik neem je mee uit eten. Geen protesten, ik betaal
Als je daarna nog wilt blijven, gaan we samen aan de haal.
Geef me je adres wel even, want dan houden we contact.
Zou jij het niet zonde vinden als de vriendschap weer verzwakt?
Jammer dat je niet kunt blijven. Dat vind ik nu reuze sneu.
Dat dineetje komt wel later. ‘t Gaat je goed, een kus adieu.
31/8/83
© Bert van Elk
Toelichting:
Gewoon een tekst, die wel geschreven is voor frixie, maar nooit is gebruikt. Ik denk dat het leven van de band in die vorm toen al z’n langste tijd had gehad. Aanleiding was een ontmoeting met een oude vriendin van jaren geleden op een popfestival in Schiedam, waar ze als vriendinnetje van een bandlid aanwezig was.